Mt. Kilimanjaro!!

Het is gelukt!! Na een bijzonder mooie, maar ook heel erg zware tocht stond ik, samen met Sander, Eelke en Bogdan, maandagochtend rond 6u nederlandse tijd op de top van de Kilimanjaro, op 5895m hoog!!
In een tocht van 8 dagen hebben we de hoogste berg/vulkaan van Afrika beklommen!

Op dag 1 zijn we om 8 uur opgehaald uit ons hostel, om in een rit van 2 uurtjes naar de Machame gate te rijden. Dit was het startpunt van onze 'hike'. De eerste dag hebben we door het 'enchanted forest' gelopen, een heel mooi regenwoud. Blijvende indrukken van de dag waren de hoge bomen, vele kleuren groen, constante regen (gelukkig had ik echt een supergoed regenpak, en ben ik dus als enige echt goed droog gebleven!) en een soort van mist/ wolk die door heel het woud hing. In het kamp aangekomen (3000m) bleken onze tassen helemaal nat te zijn geregend, maar gelukkig waren de slaapzakken nog droog en na een lekkere maaltijd zijn we allemaal vroeg gaan slapen.
Dag 2 begon droog, en dit feit zorgde gelijk voor een goed begin van de dag! Voor Eelke begon de dag niet zo goed, aangezien hij snachts ziek was geworden, en ook gedurende de dag bleef hij ziek. Gelukkig heeft hij het wel gehaald tot het volgende kamp! Voor mij was de dag echt top! Het was weer een ontzettend mooi gebied om doorheen te lopen: nog steeds heel groen, de planten werden wel steeds kleiner en er lagen steeds meer (grote) rotsblokken. Verder hebben we echt stukken letterlijk op handen en voeten langs afgronden moeten klauteren, wat soms eng, maar toch vooral heel bijzonder was. Het kamp (3900m) was gelukkig een stuk minder modderig dan dat van de vorige dag!
Dag 3 was een rustdag, die vooral eelke goed kon gebruiken. Hij heeft heel de dag in het kamp aangesterkt en gerust. Sander, Bogdan en ik zijn een wandeling van ongeveer 4 uurtjes gaan maken, wederom door prachtige natuur, die nu vooral gekenmerkt werd door lage planten en veel kleine rotsen.
Dag 4 hebben we gebruikt om te acclimatiseren. We zijn van 3800m naar een kamp op 3900m gelopen, via een hoogte van 4500m, dit om alvast te wennen aan de hoogte. Het weer was gelukkig nog steeds goed, wel kreeg ik voor het eerst echt hoofdpijn van de hoogte. Dit kwam ook doordat ik na de lunch samen met Bogdan Lava Tower heb beklommen, een rots van ongeveer 100m hoog (top lag op 4600m), en die beklimming doe ik niet snel weer over!! Het was echt op handen en voeten, om uitstekende rotsen heen balanceren, gleufjes vinden waar je voeten enigszins in bleven hangen terwijl je tegelijkertijd moest zorgen dat je aan je handen kon blijven hangen als je wegglipte etc. Het was dus behoorlijk eng, maar gelukkig zijn we alletwee weer veilig beneden gekomen. En het uitzicht van de top van lava tower was het wel waard! De weg omlaag van 4500m naar het kamp op 3900m was weer echt heel erg mooi, heel groen met bossen 'Senecia Kilimanjari', een soort bomen die alleen op de Kili groeien, heel bijzonder!
Dag 5 zijn we via een hele stijle beklimming van een uur en een verdere tocht van ongeveer 3 uur verder gegaan naar het volgende kamp, dat op 4100m lag. Het weer was nog steeds top, de natuur onveranderd mooi (we liepen nu door een soort maanlandschap met veel roten en amper planten), en gelukkig voelden we ons allemaal weer helemaal in orde.
Dag 6 zijn we naar het laatste kamp voor de top gegaan, op 4600m. De tocht ernaar toe duurde ongeveer 4 uur, we kwamen dan ook redelijk vroeg aan. Na de lunch zijn we gaan rusten en na het avondeten hebben we alles klaar gemaakt voor de top en zijn we weer gaan slapen. Om 22:30 zijn we opgestaan, hebben we thee gedronken (en een stukje ned-port geluisterd op de wereldontvanger van eelke, helaas konden we alleen een franse zender ontvangen maar het was toch wel mooi om dat nog even mee te pakken), en om 23:30 vetrokken we voor de 7 uur durende tocht naar de top. Na ongeveer 2 uurt werd ik ziek, heel misselijk en ik heb de rest van de weg naar de top lopen overgeven. Dit kwam echt door de hoogte, en het was heel ellendig. Gelukkig droeg Said(onze gids!) mijn dagrugzak, en gelukkig was ik in staat om te blijven lopen. Het was wel een heel aparte ervaring, het enige wat ik me echt herinner zijn de voeten van Said, die ik volgde, en verder was het net alsof iemand anders de berg aan het beklimmen was als het ware; als er iemand iets zei en ik antwoordde vroeg ik me een minuut later af of er nu iemand wat zei en of ik wel geantwoord had. Ik leefde compleet in mijn eigen wereldje op dat moment. De tocht naar de top was wel het zwaarste wat ik ooit gedaan heb, maar het was het echt waard!! Het was zo mooi daarboven, en het gevoel dat je zo'n enorme berg hebt bedwongen is echt enorm bijzonder.
De terugweg was zwaar, zeker omdat ik vrij weinig energie over had en we moesten dalen tot 3000m.
De laatste dag zijn we helemaal afgedaald en terug gegaan naar Arusha.

Het beklimmmen van de Kilimanjaro was echt een onvergetelijke ervaring en ik ben echt enorm trots en blij dat we het alle 4 gehaald hebben! Aan Boggie heb ik eigenlijk nooit getwijfeld; hij was top voorbereid en is gelukkig niet ziek geworden. Van Eelke bewonder ik enorm zijn doorzettingsvermogen om ondanks het ziek zijn gewoon door te gaan en daardoor alsnog de top te halen. Aan Sander heb ik ook nooit getwijfeld, behalve tegen het einde aan toen hij zich ook heel slecht ging voelen; maar echt top dat je hebt volgehouden, ondanks dat je een aantal keer wilde omkeren (net als ik overigens..)!!

Morgen gaan we 4 dagen op safari, die verhalen houden jullie tegoed! Tot de volgende keer!